Blog | Profile | Archive | Email | Design by | Name Of Posts


من اینجا خودمم

من اینجا خودمم

چشمانم به مسجد خیره بود

 

                         و گوشم پر الله و اکبر

 

                      و عینکم که بدون چشم  پر ثکث بود

 

                                و پاهایم که داشت میلرزید

-تو کمی آن سو تر

 

و دوتا سیب که داشت با شاخه به ریه های مسموم من سرازیر میشد

 

و ترسی که از عریانی لبانت به شاه رگم دخول میکرد

 

منی که پر از هیچ بود بود

 

                      و  تو........

   

                                هه هه هه هه هه

 

 

پی نوشت:"ث"   با    "س" مساوی نیست



=========================================

 

 

تمام بی شرافتی هایم شبیه یک تخم مرغ عسلی است

 

                  و آبی که از شهر همیشه بهار ............

 

و شرایط که همیشه برای زنجیر و ندیدن و طلا جور است

 

-داشت یادم میرفت-

 

وافوری که که هیچ وقت به ما نمیرسد

============================================

احساسی که پر از تملک بود داشت در دستانم موج میزد

 

-نوری که دزدکی خود را به پیاله رسانده بود ،بی سر گیج و مبهوت منگ شد و

به ته پیاله رفت

و احساس لولیدگی در دستان من و تو که دیگر نبودی

 

 

 

+نوشته شده در یک شنبه 23 بهمن 1390برچسب:شعر های علی امیری ,ساعت6:16توسط علی امیری | |

صفحه قبل 1 2 3 4 صفحه بعد